Stop geweld in huis: “Ik had graag uit dat gezin gered willen worden”

Geweld in huis gebeurt vaker dan je denkt. Ook in Alkmaar leven mensen elke dag in onveilige situaties, vaak zonder dat iemand het ziet. Daarom vraagt de gemeente de komende tijd extra aandacht voor het onderwerp huiselijk geweld, samen met organisaties zoals de Blijf Groep. Tijdens de kaasmarkt luidde Christel Dingerdis van de Blijf Groep de bel: “We kunnen niet vaak genoeg benadrukken hoeveel mensen lijden onder huiselijk geweld, en hoe vaak dit nog verborgen blijft.”

Ook de 30-jarige Lisa weet hoe het is om op te groeien in een onveilige thuissituatie. Ze deelt haar aangrijpende verhaal over een jeugd zonder veiligheid, met een dringende oproep: zie kinderen in kwetsbare situaties en grijp in.

Ik voelde me niet veilig

“Ik ben de jongste uit een gezin van vier. Mijn vader werkte en mijn moeder bleef thuis. Een thuis waar ik me niet veilig voelde. Mijn moeder wees ons af. Ze kon extreem boos worden en was soms erg gemeen. Ze kon je soms wekenlang negeren. Omdat ze zich geen raad wist met haar eigen emoties. Mijn moeder leed en wij moesten dat verdragen. Ze kon er niets aan doen, zei mijn vader. Wij voelden ons verantwoordelijk voor haar pijn. Nee, dat gevoel dat je er mag zijn als kind, dat heb ik nooit gekend. Als het niet ging zoals mijn moeder wilde, kon ze ons chanteren. Gingen wij daar niet in mee, dan dreigde ze dat ze weg ging. Dan liep ze huilend naar de auto. ‘Mama, mama, niet weggaan,’ riepen wij dan. Maar ze stapte toch in en reed weg.”

Zoveel signalen gegeven

“Ik heb zoveel signalen gegeven als kind, maar die zijn nooit opgepakt. Ik had graag uit dat gezin gered willen worden. Maar er is één ding wat je als kind nooit doet: je ouders verraden. Ik sprak er wel over op school. En familie moet het hebben gezien. Maar niemand die ooit ingreep. Als iemand er iets van zei, verbraken mijn ouders het contact. Ze hadden ook geen vrienden. Er kwam bijna nooit iemand over de vloer.”

De mensen die mij wél zagen

“Wat me er doorheen hielp waren de mensen die mij wél zagen staan. De juf die me nog even liet blijven op school om te helpen opruimen. Dan voelde ik me veilig en gezien. Of de moeder van dat vriendinnetje die me wat vaker uitnodigde om te komen spelen. In een gezin waar je wel gewoon kind mocht zijn. Die momenten van rust, even weg van alle stress, die gaven mij lucht.”

Ik rende het huis uit

“Op mijn zeventiende rende ik het huis uit, de armen in van een vriendje. Iemand die mij met liefde overlaadde. Eindelijk iemand die mij zag staan. Maar dat werd snel anders. Hij isoleerde mij van de buitenwereld. Ik werd jarenlang lichamelijk én geestelijk mishandeld. Het was ‘aai poesje, aai poesje, rot kat!’ Aantrekken en afstoten, precies zoals mijn moeder deed.”

Geef een kind een veilig gevoel

“Mensen beseffen vaak niet wat ze zelf kunnen betekenen als familielid of buur. Ook jij kunt een kind een gevoel van veiligheid geven. Daar hoef je geen professional voor te zijn. Gewoon door te luisteren en er te zijn. En als je het niet weet, kun je ook met Veilig Thuis bellen. Die denken met je mee. En adviseren je hoe je een kind kunt blijven zien zonder die band te verliezen. Durf van betekenis te zijn. Al is het met een klein gebaar.”

Het lijkt nu goed te gaan met mij

“Het lijkt nu goed te gaan met mij. Ik heb een gezin en een goede baan. Maar wat er vroeger is gebeurd, gaat nooit meer weg. Het kan altijd weer naar boven komen. Ik ben nog steeds heel kwetsbaar. En dat gevoel van eenzaamheid, draag ik mijn hele leven met me mee.”

Maak je je zorgen over iemand in je omgeving? Of voel je je zelf onveilig thuis? Je staat er niet alleen voor. Veilig Thuis luistert, denkt met je mee en geeft advies. Bel of chat gratis en anoniem via 0800-2000 of kijk op veiligthuis.nl.