Lonneke van Heugten is onze nieuwe stadsdichter
Per 1 november is Lonneke van Heugten (42) gestart als de nieuwe Alkmaarse stadsdichter. Lonneke zal deze titel dragen tot het einde van de huidige termijn – 1 januari 2025. Maria Barnas, de eerdere stadsdichter, legt haar stadsdichterschap neer.
Nieuwe stadsdichter
De afgelopen (bijna) twee jaar heeft Maria Barnas de rol van stadsdichter vervuld voor de gemeente Alkmaar. Lonneke van Heugten neemt vandaag het stokje van haar over en mag nu de titel ‘stadsdichter van Alkmaar’ dragen. Voor de selectie voor de periode van 2022-2025 scheelde het weinig of Van Heugten werd gekozen. Inmiddels heeft ze nóg meer ervaring opgedaan en timmert ze sterk aan de weg met haar poëzieprojecten in Alkmaar.
“Graag wil ik Maria Barnas bedanken voor haar invulling van het stadsdichterschap”, aldus Wethouder Anjo van de Ven. “Ik ben erg blij dat Lonneke haar kan vervangen. Ze is erg veelzijdig en heeft een brede interesse. Ik nodig Iedereen uit om het gedicht ‘Alkmaar, ik verklaar’ alvast te lezen. Je weet dan gelijk met welk kaliber dichter we hier te maken hebben.”
Wie is Lonneke van Heugten?
Lonneke van Heugten is poëet-performer en woordkunstaanjager in Alkmaar. Ze schrijft gedichten en verhalen onder haar naam Apollonia en is frontvrouw van de poëziepunk / poenkband GALM. Als ‘De Nachtvlinder’ laat zij sinds 2018 de poëzie in de stad ontpoppen met schrijfworkshops en andere creatieve evenementen.
“Maria Barnas heeft me als dichter en kunstenaar geïnspireerd en ik voel me vereerd dat ik haar mag opvolgen. Mijn doel als stadsdichter is om de poëzie in de stad zichtbaar te maken. Poëzie is zoveel meer dan alleen een gedicht in een bundel. Voordrachten, ‘spoken word’, gedichten op maat, beeldende woordkunst en theatrale performances zijn allemaal vormen van poëzie die je kunt zien en ervaren. Daarom is het motto voor mijn stadsdichterschap: ‘Poëzie moet je zien’” , aldus Lonneke van Heugten.
Maria Barnas in Stedelijk Museum Alkmaar
Tot maart 2024 is het ruimtelijke gedicht I saw all the mirrors van Barnas te bewonderen in Stedelijk Museum Alkmaar. Deze installatie is gebaseerd op een verhaal uit 1945 van de Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges, waarin Alkmaar voorkomt.
Alkmaar, ik verklaar
Alkmaar, ik ben van ver gekomen,
beken dat ik je eerst wat stug vond.
Een wederzijdse aantrekkingskracht
kwam niet meteen van de grond.
Schuchter draaide ik om je heen,
bracht veel tijd door aan zee.
Jij waande je beschermerd door graftgerijpte polders.
Maar gun me dit cliché:
het lag ook aan mij,
want nu ontvouwen zich werelden uit hoeken en gaten.
Ik ging te snel aan je voorbij.
’s Nachts gloeien je rafelranderige kanten op
tot heilzame lichtkransen,
gloort de hoop dat kunst kan troosten of openbaren,
zoals de Grote Kerk de hemel verbindt met de aarde.
Je waagt, op een onbewaakt moment,
me te omarmen met zonovergoten parken.
Je grachten en je straten dansen met mijn fantasie.
In je botten, je stenen fundament,
klinkt mateloos de poëzie.
En ondanks een leven lang dichten,
voel ik me in jouw stadse hart pas dichter,
naderend tot de kern;
cultuur is wat ons verbindt, haar is de victorie,
want alles van waarde is weergaloos, vol glorie.
Alkmaar, ik verklaar je mijn liefde in dit gedicht.
Ervaar eindelijk dat de gloed die ons beschijnt niet vals is,
maar waarachtig licht.
Gedicht van Lonneke van Heugten (Apollonia) gepubliceerd in de Stadgedichtenbundel 2018 van Uitgeverij Kontrast
