Natuurlijk Genoegen; een agrarisch eldorado in de Schermer

Op de Dag van de Ondernemer bracht wethouder Robert te Beest, portefeuillehouder agrarische economie, een bedrijfsbezoek bij de familie Konijn in Driehuizen. Zij runnen een melkveehouderij- annex campingbedrijf in polder De Schermer. De wethouder bracht als traktatie ter gelegenheid van de Dag van de Ondernemer een taart mee. Op deze speciale dag zetten burgemeester en wethouders ondernemers graag in het zonnetje om ze te bedanken voor hun durf en doorzettingsvermogen ook in lastige tijden. Bij het gesprek en de daaropvolgende rondleiding door het bedrijf zijn naast de eigenaren Jeroen en Rosalinde Konijn ook hun kinderen Merel, Bram en Lisanne en vader Theo aanwezig. En van de kant van de gemeente Isabel Straver van het Ondernemersloket.

Met de drie generaties hier aanwezig is Natuurlijk Genoegen een echt familiebedrijf zie ik?

Zeker, we zijn blij dat we onze kinderen hier in een paradijs kunnen laten opgroeien. Spelend en zo ook spelenderwijs meehelpend op het bedrijf leven ze hier in een eldorado. In alle vrijheid kunnen ze het boerenleven ontdekken en ervaren. We zien veel enthousiasme en gedrevenheid. Om al over opvolging te praten vinden we veel te vroeg. Dat zien we wel. Laat ze eerst maar genieten!

Kunnen jullie iets over de ontwikkeling van het bedrijf vertellen?

Ja, we zijn hier op deze plaats gekomen in 1987. Daarvoor runde vader Theo met zijn broer Kees samen een bedrijf even verderop in Zuid-Schemer. Toen dat opsplitste zijn wij hier aan de Driehuizerweg terecht gekomen. Ik ben in 1997 in het bedrijf gestapt en zijn we overgegaan op de biologische bedrijfsvoering. Met de cursussen die ik op dat vlak heb gevolgd, zijn we in 2005 volgens de biologische-dynamisch landbouwmethode gaan boeren. In die periode zijn we onze veestapel van zwartbonte Holsteinkoeien gaan inkruisen met blaarkopkoeien. Inmiddels hebben we nu alleen nog blaarkoppen; 90 melkkoeien, 70 stuks jongvee en 2 dekstieren en dat op 80 hectare weiland.

Ik zag toen ik hier aankwam rijden ook een mooie grote nieuwe stal. Geen traditionele stal zo te zien?

Klopt, de jongste ontwikkeling is dat we in 2020 zijn overgestapt naar een compleet nieuwe vrijloopstal met een hooidroogvoorziening. Hierin kunnen de koeien vrij liggen en bewegen op een strooibed van houtsnippers. Naast melk en vlees, maken we daarmee van het laagwaardig product gras, nu ook een hoogwaardig product als vaste koemest.

Die bouwplannen hadden nogal wat voeten in aarde, begreep ik?

Inderdaad, de vergunningsprocedure voor de nieuwe stal, is een taai en langdurig traject geweest. Uitgangspunt bij het biologisch-dynamisch boeren is dat je een stal aanpast aan de dieren en niet andersom. Omdat we geen ingrepen doen als het onthoornen van de kalveren, zijn er andere looplijnen en andere voerhekken nodig en dus meer ruimte. Dat leidde qua ontwerp tot een ander en groter bedrijfsgebouw dan gebruikelijk. Onze vrijloop-potstal met hooidroogruimtes maakte daardoor een vergroting van het bouwblok en dus een bestemmingsplanwijziging noodzakelijk. We zijn blij dat we uiteindelijk gekregen hebben wat we beoogden, maar vraag niet hoe!

Wat had het college in dit traject anders kunnen doen?

Met name het door de welstandscommissie verlangde schuurachtig gebouw met zadeldak zat ons behoorlijk in de weg. Het gebouw zou daardoor onevenredig hoog en kostbaar worden. Het heeft veel moeite en herhaling van zetten gekost om uiteindelijk de gemeente er van te overtuigen dat een lager golvend dak net zo passend is. We zijn met de plannen maar liefst zeven keer bij de welstandscommissie geweest! Om de transitie van de landbouw mogelijk te maken moet een college bereid zijn concessies te doen door er op een veel praktischer manier naar te kijken. Elke situatie is uniek dus van precedentwerking is niet zomaar sprake. Maar eind goed, al goed. We zijn blij dat de nieuwe stal er nu staat, zeker in het licht van de laatste anderhalf jaar.

Ja, hoe hebben de coronabeperkingen op jullie bedrijfsvoering ingegrepen?

We hebben tot nu toe geen al te grote coronaproblemen in het bedrijf gehad. Al is alles wel met veel regels omgeven, ons campingbedrijf heeft in 2020 en 2021 redelijk gedraaid. De 20 campingplaatsen zijn, mede als gevolg van corona sterk toegenomen binnenlands toerisme, steeds redelijk tot goed bezet geweest. Ook konden we basisschoolklassen nog steeds ons educatieve programma’s aanbieden en met de leerlingen van het agrarisch Clusiuscollege onze visie op biologische landbouw delen en ze een inkijkje geven in onze bedrijfsvoering. Ook is onze vergaderruimte regelmatig gebruikt.

Hoe zien jullie de toekomst?

Positief, al zien we nu wel dat met de groeiende tekorten de prijzen van grondstoffen en energie sterk stijgen. Dit zal effecten hebben op de voedselproductie met mogelijk schaarste als gevolg. Om een voedselcrisis te voorkomen hebben boeren ruimte nodig. Dit geldt zeker voor de ‘kalender’-landbouw in gebieden, zoals de hiernaast gelegen Eilandspolder. Met de soms niet realistische eisen van de natuur- en landschapsorganisaties is het als we niet uitkijken straks gedaan met het weidevogelgebied. Om deze waardevolle gebieden te behouden, hebben de boeren daar óók ruimte nodig, speelruimte in hun bedrijfsvoering.

Melkveehouder Jeroen Konijn in gesprek met wethouder Robert te Beest (rechts) in de nieuwe vrijloopstal